Schaatspret 2012.

Wat een prachtige tijd is het voor velen van ons! Alhoewel ik eerst met tranen in mijn ogen aan de zijlijn mezelf stond te verbijten vanwege die stomme breuken en die ellendige hersenschudding, heb ik mezelf toch weer positief in het gareel gekregen! Ja...ik was vedrietig! Gewoon verdrietig, omdat ik een spuughekel heb aan mezelf, wanneer ik niet kan knutselen en niet kan schattsen! SCHAATSEN!!! Mijn lust en mijn leven en zeker op natuurijs, zoals dit! Het ligt er prachtig bij!
en zo langzamerhand ging ik er gewoon naar kijken! Naar het prachtige ijs, dat voor jong en oud zoveel vertier brengt!
Ik hoop, dat het nog even mag blijven liggen, die schitterende ijsvloer! Vele mooie en sportieve tochten zijn al uitgeschreven! Ik ben er dus maar veel op uit getrokken met mijn hondje.
Ja...ha, ha...Odie heeft grote pret! Hij houdt wel van "aan de wandel"gaan. We hoeven maar heel overdreven te zeggen: "Aan de waaaandel?"Vooral die lange "aaaa"- klank in de wandel doet het hem bij de hond! Dan wordt hij helemaal dol! Nu....we wandelen veel! Want het is gewoon zo goed voor me! Mijn hoofdpijnen verdwijnen met heel veel paracetamol en frisse buitenlucht en tegen de kou kan ik me kleden.
Niet alleen het zoete water is bevroren! Wat vinden jullie van onze zoute Eems? Met op de achtergrond Duitsland? Is dat kruiend ijs niet prachtig?
En dan die poes op het ijs! Zo grappig! Wat een malle poes! Ze maakte zelfs wat glijbewegingen! En ja...Odie vindt hetook zo leuk!
He....ik ben helemaal door het rot gevoel van niet kunnen schaatsen heen. Het komt wel weer!
Mijn lastige positie is maar tijdelijk! En daar hou ik me maar aan vast!
Vanmiddag ga ik lopend naar Appingedam met de hond. Zo'n 6 km heen en weer terug.
Flinke wandeling, maar....ze hebben een prachtige tocht (volgens mij zelfs een wedstrijdtocht) en dat gaat met die hangende keukentjes in Appingedam vast en zeker prachtige foto's opleveren!
Liefs, Jen.